Ode aan De Ronde van Vlaanderen

De Tarmakkers - De Tank


De Tank omschrijft fietsen als het meest pure gevoel van vrijheid dat een mens kan ervaren. Als mens the next best thing na zelf kunnen vliegen zónder hulpmiddelen. Zolang vliegen er niet in zit zal fietsen een passie zijn die hij graag aan zoveel mogelijk mensen doorgeeft.


Begin maart viel mijn oog op een Instagram post van Sportdienst Brugge, die in 2023 de Ronde van Vlaanderen weer mee organiseerde, en dit Monument extra onder de aandacht wilde brengen met een ludieke wedstrijd:

Strava Art Challenge:
De hoofdprijs is gekend! De winnaar van de Strava Art Challenge krijgt een VIP-ontbijt duoticket voor de start van de Ronde van Vlaanderen. Deze prijs bevat ook toegang tot het VIP-dorp, (…). Spring dus op je fiets en creëer de tofste Strava Art. Deelnemen kan tot 28 maart!

Er zijn weinig manieren om mijn aandacht harder naar je toe te trekken dan me uit te dagen voor een zo creatief mogelijke (ultra)fietstocht en daarmee ook nog eens kans te maken op een heel leuke prijs!
Mijn hoofd ging direct in brainstormstand: ik had al eerder Strava Art ritten gedaan en dat steeds heel leuk gevonden: het creatieve deel van op voorhand alles zo goed mogelijk uit te tekenen, gevolgd door het avontuurlijke deel van de rit zelf, en ten slotte het winnaarsgevoel als alles gelukt is, vormen voor mij steeds opnieuw een fascinerende uitdaging. Het eerste deel is zonder uitzondering het moeilijkste: een mooi figuur getekend krijgen waarvan je écht tevreden bent.
Bij de Ronde van Vlaanderen denk ik o.a. aan de vele supporters die zwaaiend met vlaggen hun idolen toejuichen, dus kwam het idee al snel om De Leeuw van Vlaanderen te fietsen, bij voorkeur ergens midden in het historische graafschap Vlaanderen.

Mijn eerste twee – nog vrij ruwe – tekenpogingen in de buurt van Brugge en Oudenaarde moesten helaas de prullenbak in: ik kreeg ze niet mooi genoeg. Maar in het zuiden van West-Vlaanderen lukte het gelukkig wel, naast Kortrijk.
Extra voordeel van Kortrijk: er is een snelle treinverbinding met Antwerpen, dus zowel ‘s ochtends (heel) vroeg als ‘s avonds laat geraak ik er vlot én kan ik nog wat bijrusten op de trein!


De uitgetekende route was een een niet te onderschatten 273km!
In mooi zomerweer en als de conditie goed zit zeker haalbaar, maar eind maart nog een heel ander verhaal door de dikwijls nog vrij lage temperaturen, nog veel kans op regen, aan die kant van het land kan het ook behoorlijk hard waaien, én nog niet veel fietskilometers in de benen op dat moment van het jaar!
Gelukkig fiets ik elke dag naar het werk en vormt dat ook al een solide basis! 🙂
Ook het vooruitzicht dat ik exact in de helft van de route ongetwijfeld goed ging kunnen eten en drinken in het centrum van Diksmuide zorgde ervoor dat ik vermoedde dat het me waarschijnlijk wel ging lukken.
Leuk detail van deze route dat ik pas later opmerkte: de lengte van deze route verschilt maar een paar honderd meter van de officiële Ronde!

Intussen was het al halverwege maart en had ik nog exact 2 weekends waarin het kon doorgaan.
Het eerste weekend was onmogelijk voor mijn privé agenda, dus enkel het laatste weekend was nog een optie, vlak voor het aflopen van de deadline van de wedstrijd. Het moést dus van de eerste keer goed gaan, ik ging géén tweede kans krijgen! (tenzij misschien in 2025, als de start opnieuw in Brugge is? 😉 )

Ideaal Flandrien-weer!

Zaterdag 25 maart was de weersvoorspelling het beste: bewolkt, waarschijnlijk enkele buien, maar tussendoor ook enkele opklaringen. Aan de kust zou het nog kunnen meevallen, maar een stevige westenwind leek gegarandeerd. Typisch Belgisch weer voor eind maart dus. Wie weet had ik geluk en zou het nog wel meevallen. Maar de finish halen zou wel zeker een uitdaging worden!
Voorzien op alle mogelijke weersomstandigheden stond ik na een veel te vroege treinrit rond 7u30 aan de start in het centrum van Gullegem, aan De Leeuw zijn linkerpoot.
Trouwens een pluim aan de NMBS: een koersfiets meenemen op de trein ging veel vlotter dan ik had verwacht! Net voor het opstappen even signaleren aan de conducteur was voldoende om vlot en vriendelijk mijn trouwe Ridley Fenix SL veilig in de trein te zetten, waarna ik me nog anderhalf uur semi duttend maar comfortabel naar mijn bestemming liet treinen. Het hielp vast ook wel dat er op dat uur nog bijna niemand op de trein zat, maar toch: kudo’s voor de NMBS, voor herhaling vatbaar!

De weergoden waren me goed gezind: de beloofde bewolking was maar beperkt aanwezig en op een frisse douche van 15 minuten na was de regen heel de dag enkel in de verte te bekennen. Hoe meer ik richting kust reed, hoe meer de zon zich liet zien. De westenwind deed zoals beloofd flink zijn best, maar ging me niet tegenhouden! Flandrienweer zoals ik het graag heb!

Onderweg tussen de velden, met uitzicht op Dadizele

Halfweg, na het meeste tegenwind kopwerk, bereikte ik een zonovergoten Grote Markt van Diksmuide. Het leek wel een oase waar al een pre-zomer gestart was! Ik zette me op een zonnig terrasje om de innerlijke mens eindelijk verdiend te versterken en genoot met volle teugen.
Het thuisfront belde me hier ook om te checken of het wat meeviel met alle regen enzo, want thuis in Antwerpen was het geen weer om een hond door te jagen. Het bleef even stil aan de andere kant van de lijn toen ik zei dat ik op een zonnig terrasje zat te genieten.

Toch niet in de vorm van een Duvel?

Toen ik terug wilde vertrekken geraakte ik nog kort aan de praat met een koppel dat met hun e-bikes een fietstocht aan het maken was. Ze vroegen me geïnteresseerd waar ik heen ging, dus ik legde uit dat ik een lange tocht in een bepaalde vorm aan het fietsen was. “Toch niet in de vorm van een Duvel?”, grapte de man. “Neen, dat was één van mijn vorige ritten“, antwoordde ik mogelijk iets te rustig. Een fractie van een seconde bleef het stil, waarna we allemaal in de lach schoten en ze me nog veel succes wensten.

Zonnige tussenstop in Diksmuide

Tot nu toe was alles goed gegaan: beter weer dan verwacht, geen materiaalpech, de zwaarste tegenwind achter de rug en mijn energieniveau weer op peil na een smakelijke lunch. De tweede helft van de rit zou veel meer windmee zijn dus de finish lag mentaal niet ver meer.
Het noodlot besliste er echter anders over, en had nog drie platte banden voor me in petto. Uiteraard geen onoverkomelijk probleem, want ik had genoeg reservemateriaal bij, maar je verliest natuurlijk wel elke keer een hoop tijd. Bij de tweede lekke band kon ik nog kalm blijven, maar bij de derde platte band wist ik dat het krap ging worden om mijn laatste trein nog te kunnen halen. De situatie was zeer duidelijk: ik zou nog serieus moeten doortrappen om mijn laatste trein te halen en een vierde platte band zou zeer waarschijnlijk níet in dat schema passen. In gedachten begon ik al te overlopen welke opties ik had als ik die laatste trein niet zou halen, zonder daarbij een stevig tempo uit het oog te verliezen. Gelukkig bleek een plan B niet nodig: een vierde lekke band kwam er niet, en met een marge van 15 minuten haalde ik mijn laatste trein.
Mijn tweede treindutje van die dag was zeker welverdiend, en voelde comfortabeler dan ooit!
Naar goede gewoonte zette ik mijn rit ook al op Strava én deelde het al met Sportdienst Brugge om een gooi te doen naar de prijs voor hun Strava Art challenge.

relive.cc animatie van de route

Zondagvoormiddag – ik was amper wakker – kreeg ik telefoon:
het VTM nieuws, met de vraag of ze straks bij me langs mochten komen om een reportage over mijn rit van gisteren te maken, die in het avondjournaal kon worden uitgezonden? Uiteraard, graag!
Rusten ging er vandaag duidelijk weinig van komen: mijn fietspassie delen met de wereld staat nu eenmaal hoger op mijn lijstje met prioriteiten, ook na een stevige ultrarit de dag ervoor.
Het resultaat dat ‘s avonds in het VTM nieuws van 19u te zien was kan je hier herbekijken:


De rit deed ook nog een ererondje op sociale media en in enkele kranten, maar belangrijker: na het weekend kreeg ik te horen dat ik met voorsprong de Strava Art challenge gewonnen had, waar het uiteindelijk allemaal mee begonnen was!

Groetjes vanuit de VIP-zone van De Ronde van Vlaanderen 2023!

Sportieve groeten,
De Tank

P.s.:
Wil je de route zelf fietsen?
Hier vind je de GPX: Strava, RouteYou
Mijn strava rit vind je hier: Strava
Let op als je dit na wilt doen: zorg altijd dat je je voldoende voorbereidt, dat je iemand kan bereiken als het misgaat, respecteer altijd alle wetgeving, hou het veilig, maar vooral: vergeet niet ervan te genieten!

Scroll naar boven